Kuchnia azjatycka

       Podniebienia szaleją, zmysły kompletnie tracą panowanie, a smaki zabijają się w kolejce o miano najlepszych. Szerokie menu w restauracjach i tłumy ludzi na ulicznych jarmarkach, każdy zajada się przysmakami, fotografuje i zdaje relacje innym. Nie ma osoby, która nie próbowała chociaż jednego dania, a restauracje coraz częściej otwierane są w Europie. Mowa o aferze jaką zgotował Daleki Wschód. Nie od dziś wiadomo, że kuchnia azjatycka cieszy się wielką popularnością ze względu na zdrowie, apetyczny wygląd, smak, a także dość atrakcyjne ceny.

      Do napisania tego postu zainspirowała mnie jedna z Czytelniczek Panna Marple, a że od kilku lat jestem mieszkanką Azji pozwoliłam sobie rozgościć się w tym temacie. Jakkolwiek już na samym początku zaznaczam, że podczas mojego życia w Azji przeważnie gotuję sama w domu lub staram się o wyszukiwanie potraw zbliżonych do europejskich. Na moim talerzu goszczą nudne sałatki, monotonne warzywa, kurczaczki i ryż, oczywiście dużo ryżu. Witamy w Azji! Czy rzeczywiście...?

       Kuchnia azjatycka jest zbyt obszerna, aby można było zamknąć ją w jednej szufladzie, dlatego też opowiem o własnych doświadczeniach zdobytych w 5 azjatyckich krajach, w których do tej pory pomieszkiwałam.

Co łączy azjatycką kuchnię?

  

       Niewątpliwie japońskie sushi, które dotarło do każdego kraju, różnego rodzaju makarony oraz sos sojowy stosowany praktycznie do wszystkiego. Wspólnym łącznikiem są sajgonki, owoce morza oraz słodki chleb tostowy, działający jako zamiennik ciemnego pieczywa. Skarbem są świeże soki i owoce tropikalne, które w swoim klimacie są znacznie bogatsze w smak. Obowiązkowo muszę wspomnieć o ryżu, który króluje na stole każdego Azjaty. Co ciekawsze nie jest on gotowany tutaj w saszetkach!

       Sprawdźmy co kraje proponują w swoim specjalnym menu...

       Tajwan

       Nazywam tą wyspę drugim domem, ale równie dobrze Tajwan mógłby dostać miano Wyspy miliona smaków.  Odwiedziłam ten kraj 5 razy, łącznie mieszkałam tam prawie 9 miesięcy, a tajwańska kuchnia nigdy nie rozczarowała mnie i nie zanudziła. Co więcej! Zaskakuje mnie bezustannie!

       Jednym z najbardziej popularnych bohaterów są gotowane lub smażone pierożki, nadziewane warzywami, mięsem, a nawet krewetkami. Pyszne, lekkie i tanie! Oczywiście z sosem sojowym. Tuż za pierogami stoją w kolejce noodles. Akurat w tym przypadku przyznam szczerze, że nie wiem czym zdobyły  sobie tak wielką popularność, gdyż osobiście nie widzę nic specjalnego w zupie z makaronem, wołowiną, szczypiorem itp. Jakkolwiek z własnego doświadczenia wiem, że jeśli Tajwańczyk gotuje z miłością to i zwyczajne noodles mogą okazać się niezwykłym rajem dla podniebienia. Chwała im za minimalne odstąpienie od ryżu, chociaż menu zbliża się w kierunku lunch box, czyli tradycyjnym pudełkiem z obiadem na wynos. Zazwyczaj jest to kulka ryżu z kurczakiem, jajkiem i warzywami. Czasem można znaleźć również kiełbaskę czy popularne tofu. 

Tajwańskie pierogi. Jedne z najlepszych,jakie jadłam.

Tradycyjne noodles

Klasyczny lunch box z kurczakiem, warzywami i ryżem

       Życie w stolicy Tajwanu zaczyna się nocą, gdy temperatura spada do ok. 30 stopni. Mieszkańcy z wielką ulgą udają się do pubów, aby napić się herbaty z lodem lub bubble tea, czyli różnorodnych kombinacji herbat i owoców z kulkami tapioki. Natomiast puste brzuchy wołają Night Market, bowiem jest to królestwo dla miłośników jedzenia. Owoce morza obtaczane w cieście, grillowane mięso, warzywa i świeże ryby, smażone filety z kurczaka z orientalnymi przyprawami... Nie sposób wymienić wszystkiego!

Grillowane tofu

Uliczny market, gdzie można kupić grillowane mięso i typowe lokalne jedzenie

      Dla łasuchów słodyczy znajdzie się oddzielna alejka z wypiekanymi ciasteczkami. Kształtne rybki, motory, czy gwiazdki, nadziewanymi budyniem, słodką czerwoną fasolą lub masą ananasową. Słynne baozi, które przypominają mi polskie parowańce oraz naleśniki z lodami lub w wersji słonej z bazylią i szynką. W zdrowej wersji cukru Tajwan to istny raj owocowy. Tanie, świeże i szeroka gama wyboru.

Świeże soki z owoców

Tajwańskie bubble tea. Po lewej stronie herbata z mlekiem, a po prawej passion fruit. Obie z kulkami tapioki

       Tajwańczycy przejęli również trend i powstało wiele restauracji Shabu Shabu- typowe miejsca, gdzie klienci gotują swoje dania, mięso, warzywa i co tylko dusza zapragnie.

       Na zakończenie tajwańskiej kuchni zaskakujące brązowe jajko. Nie, nie jest ono popsute. Otacza je sos sojowy z leczniczymi ziołami. Mimo okropnego wyglądu smakuje naprawdę świetnie.

       Po działających śliniankach i burczącym brzuchu, mimo zjedzonej niedawno kolacji, zdaję sobie sprawę, że czas najwyższy przejść do kuchni kolejnego kraju. Bowiem o Tajwanie mogłabym opowiadać godzinami, marzyć, wspominać i prawdopodobnie planować kolejną podróż.

       Zabieram Was dalej!

      Malezja

       Kraj wiecznego słońca, stąd też od setek lat wielkie uznanie zdobywa czarna mrożona herbata z limonką i cukrem. Orzeźwia, pobudza i gasi pragnienie podczas bezustannych upałów.

       Na mojej prywatnej liście najlepszych potraw z Kuala Lumpur znajduje się smażony kurczak w sosie kawowo- sezamowym. Typowym malezyjskim daniem jest smażony lub gotowany ryż z odrobiną warzyw i kurczakiem. W całym daniu główną rolę odgrywa mięso w różnych wariacjach smakowych.  Jedyny kraj, w którym próbowałam tak wielu kombinacji! Mimo, że głównie rządzi tu nielubiane przeze mnie curry z łatwością mogłam znaleźć odpowiadające mi przyprawy. Kalmary w delikatnym ziołowym cieście lub nasi lemak- ryż gotowany w śmietanie kokosowej, przyprawiany trawą cytrynową i imbirem.

Nasi lemak podane na liściu bananowca z mrożoną herbatą

       Moje przygody kulinarne w Malezji kojarzą się z banana leaf. Nie jest to danie, a jedynie sposób serwowania. Uśmiecham się ma myśl o wachlującym przede mną liściu bananowca oraz zapachu ciepłego posiłku podanego właśnie na tym liściu. Niewątpliwie dodawał on letniego klimatu i momentalnie przenosił mnie na plaże nawet w najbardziej zatłoczonych restauracjach stolicy. 

       Do podjadania w tym kraju kuszą papadam (nasze prażynki) maczane w różnych sosach. Bardzo często podawane są one przed przygotowaniem posiłku jako przystawka. Czymś podobnym jest Roti Canai- bohater z rodziny naleśników, jednak lubi wirować na dłoniach kucharzy niczym pizza, podawany na słodko lub słono... również z sosami. Jak widać Malezyjczycy uwielbiają grę z sosami.

       Na ostatniej pozycji znajduje się durian jeden z największych i najbardziej śmierdzących owoców świata. Ciekawość i chęć adrenaliny skusiła mnie do spróbowania tego wynalazku i powiem Wam, że było warto! Nie, nie ze względu na smak, bo po tym musiałam wypić hektolitry wody i zjeść czekoladę „na zagrychę”. Warto spróbować duriana, ponieważ jest to jeden z najbardziej popularnych owoców w Azji, nadziewa on wiele słodyczy, potraw oraz wywołuje głębokie poruszenie.

Owoc durian i ciasto nadziewane kremem z tego owocu

       Indonezja

       Mówiąc o Panu Durianie zbliżamy się do Indonezji, bo to kraj, z którego pochodzi dany śmierdziuch. Rośnie na wyspach i zdobywa sobie kolejne punkty zainteresowania.

      Kuchnia indonezyjska cieszy się dość sporą popularnością. Turyści zachwalają sobie wyśmienite nasi goreng ayam, czyli smażony ryż z dodatkiem mięsa i warzyw lub mie goreng- smażony makaron. Obie potrawy skąpane w słodkim sosie sojowym, zwanym ketjap manis. Podążając smażonym tropem przechodzimy do szaszłyków, bowiem Indonezja rości sobie prawa do urządzania grilla dosłownie wszędzie. Puby,plaże, a nawet ruchliwe ulice pełne są dymu i sate ayam- szaszłyków z kurczaka.

Mie goreng ayam - smażony makaron z kurczakiem

Nasi goreng ayam- smażony ryż z warzywami

sate- szaszłyki

      Do bardzo znanych sałatek należy gado gado- warzywa z fasolką szparagową na czele, jednak każdy kucharz koloruje danie na swój sposób. Składnik, który czyni potrawę wyjątkową to sos na bazie orzeszków ziemnych- dodawany do większości dań. Każdy, kto nie ma uczulenia na drogocenne orzechy, zapewne zakocha się w sosie Indonezji. 

 

       Na deser warto spróbować smażone banany z cukrem, które rozpływają się w ustach. Jakkolwiek ogromna dawka cukru robi swoją robotę.

Filipiny

       

       Nie jestem pewna czy zacząć od walorów kulinarnych tego kraju, czy zostawić je na koniec, ponieważ kuchnia prosto z Filipin jest dość uboga. Niedogotowane warzywa ze skórką, kurczak z kośćmi i ścięgnami oraz brak wyrazistego smaku. Dania przeważnie przypominają gulasz lub fasolki po bretońsku- całkowity miszmasz. Nigdy nie wiadomo co jest w środku, gdyż kraj ten słynie z jedzenia świń w całej okazałości (głowa, mózg, uszy) gotowane, smażone lub oczywiście grillowane.

       Menu dla odważnych balut- jajko z zarodkiem w środku. Nie jestem pewna czy którykolwiek z turystów odważył się próbować (ja nie należę do tego grona).

       Mieszkańcy głównie żywią się ryżem. Uwaga tutaj ciekawostka! Filipińczycy jedzą więcej ryżu, niż Chińczycy! Ich menu składa się głównie z białych ziarenek, podawanych na śniadanie, obiad i kolację.

       Mimo dość ubogiej kuchni Filipiny posiadają również wiele skarbów, a jest nim chociaż mango. Wieści głoszą, że owoc rosnący na wyspach jest jednym z najsłodszych mango świata i całkowicie zgadzam się z tym. Nigdzie nie jadłam tak słodkiego i soczystego mango jak w Manili! Co więcej na wyspie Boracay, należącej do Filipin piłam najpyszniejszy sok ze świeżego arbuza. Jak widać kraj ten lubuje się z owocami oraz ich słodyczą.

      Typową atrakcją na wyspach są mężczyźni wiosłujący w małych łódkach i sprzedający wodę kokosową. Wielki otwarty kokos, świeża woda i miąższ... to dopiero tropikalne klimaty!

Korea Południowa

       Tutaj będzie ostro,a to dlatego, że opowiem o kraju, w którym jestem obecnie- Korea Południowa, słynąca z pikantnej kuchni. Przyjrzyjmy się temu z bliska.

      Jednym z niejadalnych przeze mnie składników jest kimchi- sfermentowana kapusta pekińska z marchewką i chili. Dodaje się ją do większości potraw lub jako przystawkę w restauracjach. Królujące przyprawy w Korei to chili, czosnek, cebula, imbir, ocet, sezam i żeń-szeń. Dzięki temu Koreańczycy nie narzekają na przeziębienia i choroby. Zdrowa i pikantna kuchnia!

Kimchi

       Bibimbap- gorący ryż podawany z warzywami, mięsem, ostrym sosem i surowym jajkiem. Zaskakująco jedna z moich ulubionych koreańskich potraw (oczywiście zawsze proszę o brak pikantnego sosu). 

BiBimBap

       

      Kimbap- Koreańska wersja sushi tyle że bez ryby. Ryż z warzywami, awokado i krabami, owinięty w prasowane wodorosty.

Typowa zupa-gulasz

      Korea Południowa słynie z wielu zup. Połączenie warzyw, ostrych przypraw i wołowiny lub wieprzowiny to coś, co znajdzie się w każdej restauracji. Oprócz tego dania gulaszowe, zawierające sfermentowaną soje, makaron i jajka. Idealne na mroźną zimę. Natomiast wolne wieczory spędza się w pubach przy grillowanym kurczaku i piwie (ewentualnie soju- mocnym koreańskim alkoholu). Typowy barbecue evening z owocami morza, różnymi smakami kurczaka i dawką alkoholu.

Kurczak z pustym już kieliszkiem po soju...

       Odstępując odrobinę od palących język dań proponuję  parowańce z warzywami, grzybami lub słodką czerwoną fasolą. Dla ulubieńców pierogów są mandu w wersji smażonej lub gotowanej oczywiście podawane z azjatyckim sosem sojowym.

      Lista dobiega końca, chociaż jestem świadoma, że to tylko kilka wybranych przeze mnie pozycji. Azja kusi swoim orientalnym smakiem, oryginalnym połączeniem składników, interesującą propozycją podania, świeżymi owocami i tropikalnym klimatem. Nie sposób zawrzeć wszystkiego w jednym poście, dlatego też koniecznie dajcie mi znać o której kuchni lub może życiu w danym kraju chcielibyście dowiedzieć się więcej. Jestem gotowa, aby zabrać Was tam razem ze sobą! Czekam na Wasze komentarze! Do usłyszenia!