Odpoczynek od miłości?

       Pakuję się ze swoją wielką torbą podróżną na pokład samolotu. Do Portugalii lecę tylko na dwa tygodnie, ale oczywiście mój sentymentalizm nie pozwala mi na zabranie tylko najpotrzebniejszych rzeczy. Chcę mieć ze sobą ulubiony kalendarz jak również i notes, w którym skrobię pod wpływem głębszej weny. Nie wyobrażam sobie podróżować bez komputera, po którego zresztą tym razem pędziłam autostradą z lotniska, bo zwyczajnie zapomniałam go spakować. Nie potrafię podróżować bez całego arsenału moich sprawdzonych kosmetyków do twarzy, wygodnych par butów i oczywiście pluszaka Mr October, który towarzyszy mi od moich dwudziestych pierwszych urodzin. Wszystko muszę mieć spakowane. Gdyby była taka możliwość już wiele razy przemyciłabym w walizce także osoby, które kocham i marzę o zabieraniu ich w te wszystkie miejsca. Nie zliczę już ile razy pakowałam swojego pupila do walizki lub śmialiśmy się razem z moim narzeczonym ile czasu ma do zrzucenia kilku kilogramów przed lotem.

       Tym razem też nie obyło się bez torby, której uszy urywały się pod naporem ciężaru. Kiwając się jak pingwin po pokładzie samolotu doczłapałam się do wyznaczonego dla mnie miejsca, usiadłam kuląc swoje zbyt długie nogi i z wielką przyjemnością zaczęłam obserwować ludzi. Zawsze lubię wyobrażać sobie ich historie. Dokąd lecą? Skąd wracają? Czy mają jakieś nadzieje i oczekiwania w związku z danym miejscem? Są typem mieszczuchów czy wręcz przeciwnie, stronią od tłocznych miejsc? Gdy lecimy w doskonale przeze mnie znane miejsce, staram się wyobrazić sobie, które  z lokalizacji idealnie pasowałoby do danego typu charakteru. Widzę pana z wielką brodą, czapką na wzór wędkarza i prawie pustym plecakiem sportowym i wpasowuję go w górskie krajobrazy. Oczami wyobraźni zawieszam mu lornetkę na szyi, daję aparat i wysyłam na górskie szlaki. Tuż obok mnie siedzi przepiękna dziewczyna z chłopakiem. Tą akurat parę oprawiam w schemat romantycznej wycieczki do Paryża, gdzie patrząc na siebie maślanym wzrokiem, błąkają się po uliczkach miasta miłości. Wszyscy gdzieś lecą, mają swój cel, końcową przystań... Ja wzdycham głęboko i patrząc na kalendarz, próbuję w dziwnie magiczny sposób przyspieszyć dni tygodnia. Wracam myślami do domu, których drzwi zamknęłam kilka godzin temu. Czuję jeszcze zapach parzonej kawy, ciepły koc na moich ramionach, moc światła i czuły pocałunek na pożegnanie. Już zaczynam tęsknić...

       Jestem permanentnie zakochana. Kiedy przychodzi moment rozłąki nawet tej najkrótszej po raz kolejny zdaję sobie sprawę, że ja nadal TO czuję. Nadal na myśl o braku obecności J. czuję nieopisaną pustkę, najpiękniejsze miejsca tracą swój urok, a moje ciało czuje się dziwnie samotne. Często słyszę od kobiet, że wyjeżdżając na kilka dni „wreszcie będą mogły odpocząć”, a ja jakoś nie wiem jak odpoczywa się bez ukochanej osoby u mojego boku. Jakoś nie wzdycham z ulgą, wiedząc że kolejne dni będę „mogła odpocząć”.

       Uwielbiam nasze codzienne i niecodzienne życie z J. Kocham jeść wspólne śniadania, nawet jeśli mam czekać aż on wstanie później i w ostatniej chwili zadecyduje iść do sklepu po masło orzechowe, bo akurat naszła go taka ochota. Uwielbiam przekomarzać się z nim i każdego ranka pytać  czy chce kawę parzoną w kubku tylko do połowy. Przecież wiem, że tak. Zawsze pije „pół na pół”. Uwielbiam wiedzieć, że jest przy mnie blisko, że pierwsze co zobaczę po powrocie z pracy to jego uśmiech, obiad na stole, ale też stertę naczyń w zlewie czy zmoczone przez deszcz pranie na balkonie. Nie potrafię zasnąć, gdy moje ciało chociaż odrobinę nie czuje jego. Dotyk palców, dłoń na plecach, czułe głaskanie po głowie wszystko to właśnie sprawia, że odpoczywam, czuję się w idealnym miejscu o idealnym czasie.

        Nie mam ochoty odpoczywać od jego żartów i ciągania mnie za poliki. Chcę każdego dnia razem z nim! Bez względu na wszystko. Jak mogłabym odpocząć od osoby, bez której nie wyobrażam sobie życia? Odpocząć od siebie... Pfff! Też mi coś! Zaciskam pięści, ląduję w Portugalii i niecierpliwie odliczam dni do powrotu. Do momentu, gdy znów go zobaczę i będę mogła porządnie odpocząć.

       A jak to jest u Was? Zdarza Wam się zamarzyć o „odpoczynku” od swojego partnera czy wręcz przeciwnie? Jestem bardzo ciekawa jak to u Was wygląda! Koniecznie dajcie mi znać w komentarzach!

Romantyczka,

Paulina G Lifestyle

KURTKA- Bershka
T-SHIRT-   Bershka

NASZYJNIK- Primark

SPODNIE- Bershka

TOREBKA- Primark

OKULARY- Sklep lokalny w Seulu

ZEGAREK- Komono (TUTAJ)