Jak to jest być z kimś przez pięć lat?

       Wpatrywałam się w mój ulubiony odcień błękitu, zatapiałam swoje spojrzenie w niekończącej się tafli morza i co chwilę odwracałam się, aby sprawdzić czy cała grupa jest już gotowa do rozpoczęcia zdjęć. Fotograf spacerował dookoła, sprawdzając najlepsze zakątki wybranej lokalizacji i z uwagą testował światło. Styliści ospale rozwieszali najnowszą kolekcję na wieszakach, a wizażystka dopijała poranną kawę.

       - Bez pośpiechu. Mam czas. – pomyślałam powracając spojrzeniem na wzburzone fale morza. Ostrożnie zeszłam na plażę i rozsiadłam się wygodnie chłonąc piękne krajobrazy Costa Brava. Chwilę później dołączyła do mnie modelowa towarzyszka, która w ciągu zaledwie dwóch dni stała się moją najlepszą przyjaciółką,  a nawet siostrą. Spałyśmy w jednym pokoju, a do zdjęć pozowałyśmy z wielkimi uśmiechami, czule obejmując się. Patrząc na nas z pewnością każdy miał wrażenie, że znamy się od lat, wyglądamy tak swobodnie! Świat modelingu i fikcji reklamy... Tak naprawdę  w te dni dopiero co poznawałyśmy się, opowiadałyśmy sobie o swoich krajach, zabawnych historiach, marzeniach, doświadczeniach... Dość szybko spostrzegłam, że myśli dziewczyny stale okupuje mężczyzna. Z telefonem nie rozstawała się nawet na sekundę, a do ekranu wysyłała tak wielki uśmiech i maślane, rozmarzone oczy, że nietrudno było zgadnąć. Zakochana! Szczęśliwa! Rozanielona!

       Ochoczo podjęłyśmy rozmowę o mężczyznach, związkach i uczuciach. Opowiadałam o swoim prawie już pięcioletnim związku i naszej nadchodzącej rocznicy. Śmiałam się, opowiadając jak poznaliśmy się z J. i jak niezdarnie idą nam przygotowania do ślubu. W pewnym momencie Katya z zupełną śmiałością wyrzuciła z siebie pytanie:

 Jak to jest być z kimś przez pięć lat?    

       Zaniemówiłam. Wbiłam swój wzrok w morskie fale, a przed oczami zaczęły przeskakiwać mi wspomnienia z minionych pięciu lat. Roześmiane jasnobrązowe oczy, zaciskane dłonie przy kolejnym lądowaniu samolotu, znajomy zapach i silne ramię, na którym opieram swoją głowę. Przypominały mi się wspólnie gotowane obiady i poznawanie kuchni kraju, w którym obecnie mieszkaliśmy, rzucanie się popcornem i wzajemne motywowanie się do treningów. Niemalże poczułam kołaczące serce, motylki w brzuchu i nogi z waty niczym nastolatka. Z dorosłą mądrością uśmiechnęłam się z sentymentem do chwil wątpliwości, upadków i złych decyzji. Do wspomnień kiedy oboje z J. kłóciliśmy się w dwóch różnych językach zupełnie nie rozumiejąc  się nawzajem. To tylko namiastka. Garstka wspomnień, które wspólnie z J. udało nam się stworzyć w ciągu minionych pięciu lat. Mogłabym wymieniać te magiczne chwile bez końca, ale jak to jest być z kimś przez pięć lat?

       -Wspaniale. Magicznie. Najpiękniejsze słowa nie są w stanie tego opisać. Ta świadomość, że od teraz na zawsze i na pewno. Uczucie ulgi, gdy razem pokonujemy góry i podtrzymujemy się przed upadkiem. Poczucie ciepła, gdy on tak czule całuje mnie w czoło lub gdy otwieram oczy o poranku i pierwsze co widzę to jego oczy wpatrzone we mnie. Ta fascynacja na samą myśl o tym, że zestarzejemy się razem, że ja dla niego  a on dla mnie. Że na najlepsze poranki z kawą i najgorsze życiowe burze. Pięć lat zdawałoby się sekundą w porównaniu do tego co przed nami, a tym samym zdaje mi się, że jego obecność jest we mnie tak silnie odciśnięta, że zwyczajnie jesteśmy dla siebie. W pocałunkach, uściskach, żartach, wspólnej pracy, codziennym życiu, magicznych momentach, dookoła świata i w domu. Wszędzie. We wszystkim. Żeby nie wiem co.

       Ludzie mówią, że miłość przechodzi. Przepowiadają wypalenie się, zobojętnienie i dziwne przejrzenie na oczy. Straszą, że po ślubie wszystko zmienia się na gorsze, a po kilku latach związku przychodzi kryzys. Żyjąc w moim utopijnym świecie wierzę w bezwarunkową miłość. Wierzę, że czas tylko wzmacnia więzi zamiast je zacierać i niszczyć. Wierzę, że pięć lat to zaledwie garstka dni w porównaniu z wiecznością.

 

        Jak to jest być z kimś przez pięć lat?

-Tak bardzo magicznie, że nie mogę doczekać się na kolejne pięć, dziesięć i jeszcze więcej!          

Jakie uczucia w Tobie budzi budowanie związków? 
Zapraszam do dyskusji w komentarzach!