To ta sama kobieta. To ta sama ja - #Projekt Kobiecość

       Uwielbiam płonące w mieszkaniu świece. Zapalam je prawie każdego dnia. Szczególnie w te długie zimowe wieczory, kiedy to kubek gorącej herbaty czasem nie wystarcza. Siadam zawsze na kanapie, okrywam kocem swoje stopy i wpatruję się w ogień. Płonące świece zawsze odprężają mnie, podsuwają mi do głowy tak wiele inspirujących pomysłów, a kiedy indziej pozwalają na zwyczajne i tym samym tak magiczne bycie Tu i Teraz. Dzisiaj wyjątkowo głęboko wpatruję się w dwie ulubione świece i poszukuję w sobie choć odrobiny motywacji, dyscypliny i punktu odniesienia. Ostatnio niewiele rzeczy układa się tak, jakbym chciała. Ostatnio wiele rzeczy nie rozumiem, a każdy dzień zdaje się być wielką walką o kolejny. Nie poddaje się. Czasem patrzę w lustro i widzę odbicie zupełnie innej kobiety...

       Nie pamiętam, kiedy ostatnio pomalowałam się lub włożyłam na siebie sukienkę. Oh, dzięki Bogu w zeszłym miesiącu były święta! To chyba wtedy ubrałam się bardziej elegancko niż zazwyczaj i wyszłam do ludzi. Pamiętam też stukot obcasów, gdy biegłam na spotkanie. Pamiętam moje starania przy układaniu włosów i planowanie stylizacji na kolejny dzień. Przeglądam zdjęcia z sesji zdjęciowych jeszcze sprzed kilku miesięcy i widzę kobietę z wyraźnym makijażem, subtelną biżuterią. Jej ciało skryte jest pod tkaninami najlepszych projektantów świata. Dzisiaj patrzę w lustro i widzę odbicie zupełnie innej kobiety... Włosy sterczą niedbale związane w palmę na czubku głowy, niewyregulowane brwi arogancko zwracają na siebie uwagę, a zaczerwieniona i podrażniona od trądziku twarz zdaje się prosić o jakikolwiek puder lub podkład kryjący. Mam na sobie znoszony siwy dres i ulubiony stary sweter. To ta sama kobieta. To ta sama ja.

Czy którakolwiek z nich jest mniej kobieca?

       Stereotypy, pęd nowoczesnego życia i media społecznościowe podsuwają nam jeden wizerunek kobiety. Płci pięknej, która zawsze ma zakręcone loki, zakłada sukienki, szpilki i nawet z zamkniętymi oczami potrafi pomalować usta obłędną czerwienią szminki. Płeć piękna, która jest zmienna, elegancka, niezależna... Czy tym samym dni, w których w pośpiechu wskakujemy w znoszoną parę jeansów i biegniemy do pracy w sportowych sneakersach pozbawia nas statusu kobiecości? Czy poprzez to jesteśmy mniej piękne?

„Istnieje prawdziwe, nieuchwytne piękno, któremu ulegamy wszyscy. Nie jest oparte na powierzchowności, ale na tym, co jest w nas. Są na świecie kobiety, które potrafią zachwycić nas jednym uśmiechem i jednym spojrzeniem. Emanują mądrością, wrażliwością, ciepłem, spokojem, kreatywnością i dobrem- tym co wszystkich oczarowuje. Na co dzień nie zdajemy sobie jednak sprawy, że prawdziwe piękno kobiety jest wewnątrz...” – Agnieszka Maciąg

       Kobiecość to nie szpilki, to nie sukienki i nie czerwona szminka. To światło, które emanuje z wewnątrz.  To poczucie spełnienia i wartości. Kobiecości nie da się założyć razem z ubraniem, ani też zdjąć. Ona przylega na stałe do naszych ciał, osadza się głęboko w naszych sercach i kieruje nami każdego dnia. Podaje nam dawkę subtelności i mądrości przy rozwiązywaniu konfliktów. Obdarowuje nas beztroskim i wrażliwym spojrzeniem na świat i kontakt z naturą. Potrafimy cieszyć się zachodem słońca, świeżo upieczonym przez nas ciastem i rozmową z sąsiadem. Kobiecość to też siła. Wytrwałość w codziennych zmaganiach. Umiejętność przeistaczania się z kruchej i delikatnej w odważną i wytrwałą.

       Kobiecość to coś tak pięknego i nadal niezdefiniowanego, że razem z dziewczynami z innych blogów postanowiłyśmy ją badać! Stąd też pomysł na stworzenie projektu o kobiecości...

#ProjektKobiecość

       Jest nas pięć. Weronika, Gosia, Karolina, Angela i ja. Razem przez kolejny miesiąc będziemy odkrywać i bawić się kobiecością. Będziemy wnikać w tajniki bycia kobietą i przede wszystkim czucia się jak kobieta. Chcesz dołączyć? Śledź blogi dziewczyn, a na instagramie szukaj nas pod #projektkobiecosc #feelpretty #foundyourwomenly

Ściskam mocno,

Wasza Paulina G Lifestyle