Cztery kraje w 4 dni!

       Po niebywale zwariowanym tygodniu wreszcie zasiadam przed klawiaturą błękitnego laptopa. Moje palce odnajdują znane im szlaki i w przypływie szczęścia same wystukują rytm. Litery układają się w wyrazy, a te kolejno w zdania. W taki właśnie sposób opowiem Wam jak odwiedziłam cztery kraje w zaledwie cztery dni!  

       Gdy otworzyłam oczy w mroźny poranek pierwsze co ujrzałam, to wypchana po brzegi walizka, szafa była kompletnie pusta, a kosmetyki zniknęły z półek. Rozejrzałam się dokładniej i przypomniałam sobie, że poprzedniego dnia zdjęłam również ze ścian najbliższe memu sercu zdjęcia. „Przeprowadzam się po raz kolejny” – pomyślałam i z dreszczykiem podniecenia postawiłam stopy na podłodze. Tak zaczął się poranek w Korei Południowej. Ostateczne pakowanie, taszczenie ciężkich bagaży (podczas czego śmiałam się, że mój dobytek z ostatnich sześciu miesięcy mieści się w zaledwie 25 kg) oraz dojazd na lotnisko. Po drodze łapałam ostatnie widoki Seulu i szczegółowo zapisywałam je sobie w pamięci- ogromne mosty pełne luksusowych aut, Koreańczycy ubrani w puchowe, grube kurtki i pojedyncze znajome wyrazy w ich języku. Na koniec zasmakowałam pikantnego jedzenia, które jest typowe dla Korei Południowej i ruszyłam na podbój kolejnego kraju.

       Po zaledwie 3 godzinach znalazłam się w objęciach drugiego domu. Wilgotność powietrza dopadła mnie tak drastycznie, że zmuszona byłam wyskoczyć z ciepłych swetrów, które założyłam jeszcze tego ranka w Korei Południowej. Temperatura sięgała prawie 20 stopni Celsjusza, a przede mną rozciągała się perspektywa 24h spędzonych na Tajwanie. Podczas drogocennych godzin w Taipei miałam okazję wyściskać moich przyjaciół i rozkoszować się przesympatyczną tajwańską kulturą, rozpieszczać podniebienie fantastyczną kuchnią wyspy oraz przetrwonić kilka „minut” na udane zakupy. Nie spodziewałam się również, że w ciągu niecałej doby w tym kraju będę miała możliwość na odkrycie swoich talentów muzycznych. Niespodziewanie znalazłam się w klubie karaoke, gdzie spędziłam wieczór pełen śmiechów, muzyki i tańca.

       Zanim zdążyłam zaakceptować godzinną różnicę czasu, cieplejszą aurę i inne jedzenie, moje ciało ulokowało się w fotelu samolotu w drodze do Europy. Cudem przespałam niewyobrażalnie długi lot i nagle moich uszu dobiegał znajomy język. Z chińskiego „Xie Xie- dziękuję” automatycznie przestawiłam się na „Gracias”- jak łatwo można się domyśleć wylądowałam w Hiszpanii. Błękitne niebo pozłacane promieniami słońca oraz ciepło i otwartość Hiszpanów sprawiły, że mimo ogromnego zmęczenia byłam gotowa na kolejną dawkę wrażeń. Już po wyjeździe z lotniska spostrzegłam, że tutejsze słońce jest znacznie ostrzejsze, na co nie były przygotowane moje oczy po półrocznych azjatyckich smogach. Z zapartym tchem podziwiałam widok palm i górzyste tereny, a moich uszu dobiegał cudowny język hiszpański.

        Dzień w nowym kraju wypełniony był odwiedzaniem rodziny i przyjaciół, którzy zorganizowali małe przyjęcie powitalne z tradycyjną paellą na stole. Śmiechy, uściski i długo wyczekiwane rozmowy trwały aż do białego rana. Razem z moim chłopakiem przemieszczaliśmy się z knajp do restauracji aż po główne rynki miasta. Nie pamiętam nawet, kiedy oddałam się w objęcia Morfeusza, a już alarm przeraźliwie zmuszał mnie do wstania o 5 rano! Dzięki czemu mogłam chłonąć widok wyłaniającej się pomarańczowej kuli. Buenos dias Hiszpanio!

       Jakkolwiek dzień ponownie zaczął się od nerwowej gonitwy, sprawdzania czy mój bagaż został w pełni spakowany, kolejne lotnisko, odprawy i samolot. Po 3 godzinach lotu ze zdziwieniem zauważyłam, że wyłapuję z tłumu urywki rozmów, które jestem w stanie zrozumieć. Mały chłopiec mówiący do pluszowego misia, zatroskana mama, podekscytowani studenci… Tysiące słów zaparcie pchało się do moich uszu, a ja doskonale potrafiłam zrozumieć. Przez chwilę zatęskniłam za komfortem, który towarzyszył mi w Azji. Nie musiałam słuchać, ani rozumieć chińskich narzekań, kłótni czy wulgaryzmów, wybierałam to, co chcę słyszeć i pamiętać. Mimo wszystko cudownie było znaleźć się w Polsce. Znajome zapachy i odgłosy uświadomiły mi jak bardzo tęskniłam za domem. Pokochałam łyse drzewa, szarugę za oknem i przeszywający wiatr. Znalazłam się w objęciach moich najbliższych, a tego żadne krajobrazy i podróże i nie są w stanie zastąpić.

       Zwariowane cztery dni, pełne przygód, obcych języków i kultur zaprowadziły mnie do stacji końcowej- Witaj Polsko! Po raz pierwszy z tego kraju witam Was, moi Kochani Czytelnicy!

Jestem ciekawa jakie zwariowane podróże przeżyliście!?

Koniecznie opowiedzcie mi o nich w komentarzach!

Trzymajcie się ciepło!